Na de uitvinding van de transistor in 1947, zorgde Jack Kilby en Robert Noyce kort na elkaar, voor een volgende revolutie: de uitvinding van de geïntegreerde schakeling (IC).
Jack Kilby en Robert Noyce kregen het voor elkaar om op één stukje silicium meerdere geschakelde componenten te verwerken. Er ontstond een patentenstrijd tussen de twee uitvinders. Ondanks dat Jack Kilby eerder was met de uitvinding, kreeg Robert Noyce het patent in 1969 uiteindelijk op zijn naam met een makkelijker te produceren variant van de IC. Ook de IC zorgde voor verkleining van complexere apparaten. De uitvinding was van grote betekenis voor onder andere de computerindustrie. Na de uitvinding van de IC, ontwikkelde Jack Kilby ook de eerste zakrekenmachine.
In deze periode deed ook de welbekende ‘Wet van Moore’ zijn intreden. De Wet van Moore stelt dat het aantal transistors in een geïntegreerde schakeling door de technologische vooruitgang elke 2 jaar verdubbelt. De voorspelling werd in 1965 gedaan door Gordon Moore, een van de oprichters van chipfabrikant Intel.